Ik lees ‘Alles stroomt’ van Vassily Grossman. Het is een indrukwekkend boek, beroemd, maar wel heel afgrijselijk naar. Ik was er al eerder in begonnen, maar het is haar zwaar om tot je te nemen. Een man komt na dertig jaar uit een Siberisch werkkamp terug naar Moskou. Stalin is dood en het keiharde politieke klimaat wordt iets minder hard. Er is nog een neef van hem in leven. Maar mensen die nog gewoon in leven leefden hebben allemaal mensen (familieleden, buren, collega’s) verraden, dus het weerzien met uitgemergelde psychisch murw gebeukte oude bekende confronteert ze met hun eigen rol in de geschiedenis. Ik weet niet zo goed wat erover te schrijven. Liever weet je zulke dingen niet, denk je soms wel eens. Het is nu maar even for the records, voor het lijstje gelezen boeken van 2019.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten