Liesbeth Woertman |
Vandaag zie ik twee mooie afleveringen. Een met Leo Blokhuis, de popmuziekprofessor. En een met hoogleraar psychologie Liesbeth Woertman. Die laatste was zo mooi kwetsbaar dat de tranen me zomaar over de wangen liepen.
Leo Blokhuis is domineeszoon die het geloof en zijn vader nooit afgevallen is, al gelooft hij er niets meer van. Het geloof van zijn ouders was zeer rationeel en je gevoel als leidraad kwam op de laatste plaats. Vervoering, bijvoorbeeld door popmuziek was uit den boze. En dat was precies wat hem raakte, wat hij zocht. Hij is zo leuk blijmoedig en enthousiast. Wat hij nog wil leren is focussen. En af en toe meer procesgericht dan resultaatgericht te zijn.
Liesbeth Woertman ziet er heel kwetsbaar uit. Ze heeft recent een boek geschreven ‘Je bent al mooi’ over de onzekerheid van veel vrouwen over hun uiterlijk. De make up, de plastische chirurgie. Hoe kwetsbaarheid mensen mooier maakt. Ooit als puber werd ze van de Mavo gestuurd omdat ze alleen maar on onvoldoendes haalde. Op haar 17e kreeg ze haar eerste kind. En nu is ze professor. Ze vertelt over haar broer die kanker kreeg en dat zij voor hem zorgde want hij had geen partner en geen kinderen, en dat hij zijn beste tijd in het hospice had. De dag dat hij overleed hoorde zij dat zij kanker had. Toen besloot ze te leven volgens wat ze zelf nodig had en een van de dingen was dag elke dag iemand meeging naar het ziekenhuis. Ze vroeg het de mensen (man en zonen) en ze deden het. Kwetsbaar zijn - het masker af - maakt mensen mooi en het leven licht.
Hele mooie interviews maakt Annemiek Schrijver. Wezenlijk geïnteresseerd. Onvoorspelbaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten