Het is een wonderlijke lange reis door de Eifel, maar het lukt ons om ons appartement in Bullay (‘mit Moselblick’) te bereiken. We zitten helemaal bovenin het huis. Eerst de wenteltrap op en dan nog een binnentrap. We zijn hier omgeven door wijnboerderijen. Weingüter.
Wonderlijk aan de reis is bijvoorbeeld wat er gebeurt als je eenmaal op de Duitse A1 rijdt richting Trier. De Google stuurde ons naar Koblenz, maar Bobby wil zelf keuzes maken en stuurde ons de A1 op. En die houdt er ergens in de Eifel ineens mee op, en dan moet je slingerend de binnenlanden in. Märklin-landschappen. En en van die slingerwegen is ook nog afgeslote. En we hebben ook al 3 kwartier file op de A2 vóór Den Bosch. Terwijl we deze tocht elk jaar maken. En onze vaste lunchplek (bistro Noa in Kaldenkirchen net over de grens bij Venlo) is dicht.
Uiteindelijk arriveren we om 17.30u. Beetje uitgewrongen. Gelukkig is onderaan onze straat is de Edeka. Hoe gemakkelijk kun je het hebben? We kopen wat eerste levensbehoeften en gaan dan lekker7 uit eten in het dorp. Om er vervolgens achter te komen dat hier en in de verre omtrek alle winkels op zondag gesloten zijn. Ook supermarkten.
Er is geen toiletpapier in het apartement. Verder is alles helemaal goed. Ik had geen zin om toiletpapier te kopen. Maar onze landlord is niet thuis. Zulke zorgen hebben we. Maar om 22u liggen er vier rollen op de trap.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten