We gaan naar Cochem, naar de Reichsburg. Met de trein. Dan moet je wel
even door ingewikkelde kaartjesautomaten heen bijten, en geen haast hebben, maar dat lukt en in 10 minuten zijn we in Cochem. Daar zijn net enige bussen Nederlandse bejaarden uitgelaten en ook veel Nederlandse gezinnen. Ik moet wel slikken, zo’n stadje vol smalle straatjes met louter wijnwinkels, goedkope kleding en schoenen.
Maar het doel is de Reichsburg, zoiets als kasteel Haarzuilens maar dan drie keer in het kwadraat. Ik word altijd kwaad van zulke kastelen die daar ooit door puissant rijke industriëlen neergezet zijn. Over de hoofden van hoeveel mensen is zo iemand zo rijk geworden? ‘n Zomeroptrekje voor zijn lieve vrouwtje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten