Met Auntie in Ommoord (Rotterdam) gaat het goed. We hadden haar vier weken niet gezien. Ze schijnt veel in bed te liggen, en wordt er door de verzorging wel steeds uit gehaald voor de maaltijden. Haar vier mantelzorgers bezoeken haar nu op een lager pitje dan voorheen. Ieders frequentie wàs vorig jaar eens per week, nu is dat eens per twee weken of minder.
Auntie maakt geen ongelukkige indruk. In het verzorgingshuis waar ze woont wonen mensen die er veel erger aan toe zijn, die de hele dag ronddolen. Auntie niet. Die ligt op bed of ze zit in de woonkamer en wacht geduldig op de dingen die gebeuren. Als we naar beneden gaan voor kopjes koffie wordt er gedanst op jaren vijftig muziek. Met filmpjes.
Auntie maakt geen ongelukkige indruk. In het verzorgingshuis waar ze woont wonen mensen die er veel erger aan toe zijn, die de hele dag ronddolen. Auntie niet. Die ligt op bed of ze zit in de woonkamer en wacht geduldig op de dingen die gebeuren. Als we naar beneden gaan voor kopjes koffie wordt er gedanst op jaren vijftig muziek. Met filmpjes.
Bobby’s andere oude tante in Den Haag die nog zelfstandig woont en vereenzaamt en niet in een verzorgingshuis mag omdat ze niets mankeert is gisteren gevallen en ligt nu in het ziekenhuis met gebroken heup en arm. Horen we net. Een buurvrouw heeft 112 gebeld. Wat een drama. Zijn zus in Istanbul zou voor déze tante zorgen maar na die trekt dat na het overlijden van haar beide schoonouders een paar weken geleden even niet meer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten