Als je haar maar goed zit. Ik dub er al een half jaar over, maar het Poolse maisje (de buurtkapster) is nog steeds niet terug. Ik-wil-weer-krullen-ik-wil-weer-krullen. Niet dat beetje slag, zoals het nu is, maar echt veel krullen. Zaterdag heb ik aan haar collega/baas gevraagd of hij Dauerwellen wilde zetten (eerder zei hij dat hij daar echt niet van hield), en dat ik ook naar een andere kapper kon gaan, maar toen wilde hij het toch zelf doen.
En vanochtend is het zo ver. Van half 12 tot 14u. En dan loop je naar huis met een beetje naar ammoniak stinkend nog nat haar, want het droogt het mooist aan de lucht, en dan is het dit. Ik ben er heel blij mee. Mijn nieuwe ik lijkt op mijn oude ik. Dat opgestoken haar was het niet. Bobby die mij met mijn opgestoken haar met journaliste Wouke van Scherrenburg vergeleek ziet nu gelijkenis met schrijfster Nelleke Noordervliet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten