De 'schrijfingang' van vandaag is 'Ik herinner me...': nogal breed dus. Juf Geertje zegt dat we ons niet moeten verzetten tegen opdrachten, niet blokkeren, maar meegaan in de flow. Dan gaat er een weteld open.
Vandaag ga ik na afloop van het koor naar het volkstuinhuisje om te schrijven. Misschien dat die omgeving me meer inspireert. De nieuwe radio gaat ook mee, we beginnen hier gewoon opnieuw. Kijken hoe lang deze het volhoudt.
Het is ouderwets geweldig met Radio 4 (dat tegenwoordig NPO Klassiek heet) op de speaker. Ik probeer nog even een klassieke playlist op mijn Spotify, via bluetooth, maar nee, hier gaat de verrassing van radiomakers de boventoon voeren.
Mijn herinnering gaat meteen naar mijn eerste studentenkamer. Bloemstraat 27a te Groningen. Een minimale zolderkamer met twee kleine dakraampjes. Er stond een petroleumkachel, vanwege de geur natuurlijk de herinnering. Die had trouwens wel een uitlaat naar buiten, in tegenstelling tot de kachel hier in huisje. De atmosfeer, de kou en de vochtigheid zijn een beetje vergelijkbaar.
Ik had er een bed van slechts 70 cm breed, dat was mijn meisjesbed uit de periode dag er thuis nog twee meisjesbedden en een bureautje in een niet zo grote slaapkamer moesten. Dat vond ik gewoon, tot er het eerste liefje kwam. Die paste er echt niet bij op/in mijn bed. Een tafel met twee stoelen en twee oude fauteuils van thuis. En een kleed op de houten vloer. Later plakte ik daar gele Heugaveld tapijt-tegels op. Grappig dat zo'n woord ineens boven komt. Dat is wat Juf Geertje ook zegt. Eens kijken of er ergens nog een foto is van mijn studentenkamer. Ik vrees van niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten