Sinds een paar jaar stuur ik weer nieuwjaarskaartjes per post. De kerst- en nieuwjaarswensen via Whatsapp zijn ook mooi en goed bedoeld, maar het kaartje vind ik iets persoonlijker en nadrukkelijker. Ook omdat de wensen vaak via groepen tot je komen word je erdoor overladen. Filmpjes. De collega's van de Buurttaxi, het koor, de gymnastiek, het Park, de tuinvriendinnen, de Duitse vriendinnen, de collega's van de maaltijdbezorging, de Geschwister. Alsmaar bevind ik mij in dubio of ik ook was moet/zal sturen of niet. Of het onattent is als ik niet ook wat stuur. Maar iets in me verzet zich er tegen. Ik stuur nu soms een hartje terug.
We hebben een gezellige Oudejaarsavond. Vanwege Bobby's verjaardag op Nieuwjaarsdag doen wij met Oudjaar al jaren geen feestjes meer. Ik sta er helemaal achter, maar vind het toch ook een beetje saai. Tot onze verrassing staan halverwege de avond Zus+Zwager3 op de stoep. Met wie we een lange en genoeglijke avond hebben. Hoewel tegenwoordig in Utrecht vuurwerk verboden is, is er geweldig veel en mooi vuurwerk in de buurt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten