Al een tijdje heb ik het gevoel dat ik minder goed zie en tegenwoordig zet ik mijn bril vaak af als ik fiets. Zeker in het donker, en bij het autorijden ook. Ik heb het de laatste weken= ook aan de computer. Vaak denk ik: Hé, zijn die glazen nu alweer vuil? Dan maak ik ze schoon met een beetje afwasmiddel en droog ik ze met een schone theedoek. Zo is mij dat geleerd. Veel helpt het nooit.
Vandaag heb ik pyjamadag. Ik heb mij ziekgemeld bij Bobby en blijf in en om bed. Dan krijg je ineens tijd voor zaken als je bril. Wil ik een stukje pianospelen kan ik - hoewel scherp verlicht - ook de bladmuziek niet lezen. Mijn bril lijkt wel permanent beslagen. Poetsen helpt niet. Dat is vervelend, maar ook wel weer fijn dat het slechte zicht niet aan mijn ogen lijkt te liggen.
Sinds vorig jaar mijn vorige randloze bril gerepareerd moest worden en zoek raakte bij de brillenwinkel draag ik weer de bril met rand. De nieuwe randlozebril die ik uiteindelijk na maanden kreeg is echter niet zo mooi als de eerste en mensen zeiden dat die mét rand toch leuker staat. Pittiger. Dus nu zak ik naar de brillenwinkel om een verklaring voor de doffe glazen te vragen (daar zullen ze mij de schuld wel van geven) en moet ik me dus een tijdje redden met de minder leuke randloze bril. Die me ouder maakt, zeggen de mensen. En dit alles, terwijl ik al een offday had.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten