Het is een lange werkdag en ik ben om half tien klaar met wat ik wilde doen. Dan kijk ik op de telefoon naar Jesse de film. Via Blendle. Hij wordt ook vertoond in Carré, wat ik wel een beetje hoogmoedig vind. Ik was in de verkiezingstijd voorafgaand aan 15 maart ook onder de indruk geraakt van zijn charisma, dat hij zoveel jonge mensen had weten te begeesteren.
Nu ben ik niet erg onder de indruk van de film. Ik heb niet de indruk dat ik Jesse Klaver heb leren kennen. Ik had m net zo goed niet kunnen zien, maar als er zoveel discussie is over een film dan wil je ook je oordeel vormen. De film doet me denken aan documentaires over popartiesten uit de jaren zeventig waar Bobby soms naar kijkt, over de helden van zijn jeugd. Dat zijn ook vaak vrij wezenloze aan elkaar geplakte film-en videofragmenten. Misschien als je heel erg idolaat bent van iemand dat elk fragment en elke glimp je boeit?
Liever zou ik een lang confronterend diepte-interview met Klaver zien waarin hij eindelijk zichzelf laat zien. Ik geloof niet dat ik het schandalig partijdig vond. Zoveel tv is niet boeiend en dan zet je de tv uit. Nu heb ik het helemaal uitgekeken omdat ik € 4,95 had betaald.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten