De laatste week gaan we naar de Adriatische kust, hadden we afgesproken, maar waar precies, dat moesten we nog zien. Highlights als Sv. Stefan en Budva zouden we vermijden. Over een smalle bergweg rijden we van Virpazar naar Bar, wat een lelijke industriestad blijkt te zijn, en dan zuidelijker richting Ucinje, dat 80% Albanees heet te zijn. Je hebt er allemaal geen enkele voorstelling bij.
En nu, uren later, zitten we in een jaren 70 grootschalig FKK- gebeuren, Ada Bojana, ofwel nudist, ofwel helemaal nakend. ('Ik zit hier helemaal nákend!' schreeuwde ooit een oude demente dame in het Groninger verzorgingshuis Blauwbörgje waar ik in mijn studietijd vakantiewerk en weekendwerk deed. En als ze dat niet schreeuwde, dan schreeuwde ze: 'En krieg'n wie nog kovvie dèn?')
Ada Bojana is een eiland in een rivierdelta in het uiterste zuiden van Montenegro tegen de Albanese grens. Je verzint het niet. Er zijn we 250 kamers/bungalows. En twee keer zoveel naakte mensen. Het is behoorlijk lekker trouwens: in die hitte al je kleren uit. Er is hier eindeloos zandstrand.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten