Meisje, wil je mijn vriendinnetje zijn? Zoals dat vroeger ging. Ik zit op mijn terrasje in de zon voor het huis de krant te lezen en ik socialise af en toe met wie contact zoekt. Nu staat ineens een vrouw voor mijn neus. Lucie! roept ze verrast. Ik heb eerlijk gezegd geen idee. We hebben elkaar twee weken geleden op de buurtborrel ontmoet, vertelt ze.
Ik herinner me ineens weer dat ik de volgende dag een appje had gekregen van een van de organiserende buren dat ene Anneke om mijn e-mail-adres had gevraagd. Maar het was zo'n tollende avond geweest en ik had zoveel nieuwe mensen gesproken, behalve dan dat het erg leuk was herinner ik me niet alles meer. Zeg maar. Of we eens iets samen zouden doen. We waren toch een beetje van dezelfde leeftijd. Dat lijkt me wel leuk.
Verder maak ik bij het biebje ook weer nieuwe buurtbrienden, zoals een experimenteel dichter in een knalgele blouse die een beetje teleurgesteld is dat zijn afdankertjes niet gretiger aftrek vinden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten