Met de sprinter da ik naar Harderwijk naar het (tamelijk nieuwe) Marius van Dokkum Museum aldaar. Dat is drie kwartier treinen, de stoptrein Utrecht-Zwolle. Perron 4. Ik ben ertoe getipt door Zus1 die me bijgaande afbeelding van een bejaarde dame op een e-bike stuurde. In de trein zitten toevallig twee bejaarde dames met volbakte e-Bikes die een weekendje weg naar een hotel in Nunspeet doen. Ze komen uit Katwijk. ‘Vroeger gingen we met de auto en huurden we in Nunspeet een fiets, maar dit is eigenlijk veel handiger!’ Nou ja handig... de tamelijk zware e-bikes passen eigenlijk niet zo’n sprinter-treintje, maar de conducteur kan de dames er moeilijk uitzetten. Dit tafereel maakt de expositie extra actueel. Dames op e-bikes. Een nieuwe levensvorm.
Het is een ontzettend leuk museum. Marius van Dokkum is/was al een beetje bekend door zijn geestige ansichtkaarten, vaak van wat hannesende boertige oudere echtparen. Hij woont in Ugchelen onder Apeldoorn. Heeft altijd in het drukkerswezen gewerkt en daarnaast geschilderd. Nu dan als eerste Nederlandse levende schilder een eigen museum, roeptoetert het Stadsmuseum Harderwijk. De Rembrandt van de Veluwe, roeptoetert Omroep Gelderland.
Van Dokkum begon dus met al die geestige taferelen met oudere mensen, die oudere mensen enorm aanspreken en die ze in groten getale zijn gaan kopen en naar elkaar zijn gaan sturen. Dat werk hangt er ook, maar ook nieuwer werk; groepsafbeeldingen. Artistieke mensen bij een vernissage. Publiek bij een tentoonstelling. Mensen op een perron op het station. Iedereen kijkt op zijn smartphone, behalve een ouder echtpaar. Het zijn een soort hedendaagse ‘Nachtwachten’. Regelmatig mixt hij de oudere medemens met het moderne leven vol computers en smartphones. Heel geestig is het tafereel van een oudere vrouw op een brommer voor een stoplicht met haar telefoon in de weer. Heel het verkeer staat vast door haar.
Humor in het museum, het is er niet zo vaak. Een kunstenaar als Teun Hocks doet het ook, die portretteert zichzelf in absurde situaties.
Hij is van mijn jaar, 1957, een goed jaar. Opgegroeid in Andijk (NH), opgeleid aan de christelijke kunstacademie te Kampen als tekenaar en illustrator, is toen gaan werken als ontwerper bij een papierfabriek, bij Apeldoorn, en is als kunstschilder eigenlijk autodidact.
Interview op Omroep Gelderland met Marius van Dokkum:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten