Veel homomannen van rond de zestig vinden dat nieuwe maar lastig, is M’s ervaring, die willen liever de oude indeling houden: ho of he - desnoods bi. Ik wil trouwens mijn leven lang al geen hokjes en letters, dat wilde ik niet met een vrouw en dat wil ik niet met een man. Maar ik snap wel dat jonge mensen van alle variabelen moeten weten om te begrijpen dat het allemaal fluïde kan zijn. Veel jonge homo’s en lesbo’s willen ook trouwen en kinderen. Toen wij twintig waren was de keuze voor homo/lesbisch nog een keuze voor geen kinderen.
Het is maar lastig. Als een lesbo zich macho gedraagt is zij dan misschien gewoon butch of trans? Ik zou zeggen: macho.
En dan. We hebben allemaal ervaring met ouders met leuke jonge zonen en dochters die (nog) geen verkering hebben - of melden. Zijn die misschien homo, denken de ouders dan? Moeten zij als ouders vragen/zeggen: ‘Ben jij misschien homo? Je weet toch dat dat voor ons geen probleem is?’ Ik vind trouwens dat we een beetje terughoudend mogen zijn met daarnaar vragen. Iemand die geen verkering heeft moet niet aan Jan en alleman verantwoording hoeven afleggen of en waarom hij of zij wel of geen relatie heeft. Dat vind ik. Een relatie hebben moet niet de norm zijn.
Bobby en ik praten nog wat na tijdens onze nachtwandeling in het plantsoen. Ik wil niet in een hokje en ik heb nooit in een hokje gewild, zeg ik. Volgens hem val ik in de categorie die niet in een categorie wil vallen, zich tegenwoordig noemende panseksueel. Die kunnen romantisch involved raken met het gehele spectrum: ho le bi trans en inter. Bij ‘pans’ gaat het om de persoon en niet om het geslacht. Ik houd toch meer van géén stempeltje. https://blog.easytoys.nl/panseksualiteit-liefde-en-aantrekking-tot-alles/?gclid=EAIaIQobChMI8siD4JL_5gIVCYbVCh2KeAvpEAAYASAAEgJiQ_D_BwE
Geen opmerkingen:
Een reactie posten