We gaan op kraamvisite en Nichtjes Man die biochemicus is werkt thuis. Hij komt naar beneden, verzorgt de beschuit-met-muisjes, en we zijn helemaal verrukt van alles en iedereen. We doen knuffelen met de kleine jongen en kwartetten met de meisjes.
Op een gegeven moment gaat het even weer over het gewone leven en Nichtjes man vertelt dat hij een virtueel laboratorium ontwikkelt en of we dat willen zien. Ik heb geen idee, maar dat wil ik wel. Als we niet al naar huis moeten omdat de kraamvisite lang geduurd heeft. Zo lang duurt het niet, zegt Nichtje. Nog nooit deed ik virtual reality.
Op een gegeven moment gaat het even weer over het gewone leven en Nichtjes man vertelt dat hij een virtueel laboratorium ontwikkelt en of we dat willen zien. Ik heb geen idee, maar dat wil ik wel. Als we niet al naar huis moeten omdat de kraamvisite lang geduurd heeft. Zo lang duurt het niet, zegt Nichtje. Nog nooit deed ik virtual reality.
Het is héél fascinerend. Je staat gewoon in de woonkamer, dat weet je. Je krijgt een grote 'bril' op. Je waant je in een groot leeg laboratorium. Je ziet kasten vol trechters en flessen en pipetten en die kun je ook (virtueel) pakken. Je kunt helemaal om je heen kijken, voor achter, links rechts, boven, onder.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten