Dit zijn de ramen van de kapel bij de kerk. Mooi. Om half zes ben ik klaarwakker geklingeld door de kerkklokken voor de eerste ochtenddienst. Gelukkig ben ik daar de eerste dagen doorheen geslapen. Gisteren hebben we na het avond-broodmaaltijd een hele tijd gekletst met de dunne gluten-jongen. Het is zijn eerste keer in een klooster. Hij gaat ook vandaag weer weg. Ships that pass in the night.
We vinden jammer dat er niet even plek was voor kennismaken met de gastenbroeders en de andere gasten, zodat je in elk geval hun namen kent. Deels komt dat door de Corona, anders zou dat bij het eventueel gezamenlijk koffiedrinken gebeuren. Maar het gaat zoals het gaat. Er zijn natuurlijk ook gasten die puur voor zichzelf en de stilte komen en die geen behoefte aan praatjes hebben.
We vinden ons verblijf hier alle drie heel heilzaam. Deze jongen heeft álle diensten gevolgd, ook die van 06u. Verder wandelde, sliep en las hij. Bij mij is de creatieve ader die verstopt zat weer open gesprongen. Dat is een goed teken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten