O en voorgoed voorbij

Will is jarig en ik ga op de verjaardagskoffie. Parkeren in hartje Amsterdam kost €7,50 per uur dus ik ga toch maar met bus, trein, metro en tram. Ik heb het zo bedacht dat ik op het Leidseplein bloemen kan kopen, maar de bloemenstal op het Leidseplein is weg, evenals de bloemenstal op de kop van de Elandsgracht, én de bloemenwinkel op de Elandsgracht. En zo kuier ik onverwacht door mijn oude buurtje, waar ik van 2000 tot 2010 woonde. De lijstenmakerij is niet meer, die is nu een ‘Jordanese’ kapsalon en in de werkplaats onder voorheen ons huis zit nu een ‘barbershop’. 

Herinneringen aan de wandelingetjes met hond Dino door de buurt, de uitgaansavondjes met Will naar de film en de afzakkertjes bij café Eylders. De Boekenbals in de Stadsschouwburg en dan diep in de nacht een beetje aangeschoten naar huis terug lopen. Het Turkse restaurant Divan. Mary Lindeman en haar Albert Heyn. De bloemen koop ik maar daar.

1982-1994 Amsterdam West (Bos & Lommer), 1994-2000 Amsterdam-Noord (bij Oostzaan), 2000-2010 Amsterdam centrum (Jordaan), 2010-2015 Amsterdam-Oost (Zeeburgerdijk). ‘Voorbij, voorbij o en voorgoed voorbij’, dichtte de dichter JC Bloem.