woensdag 3 maart 2021

Karbaat

Gekeken naar de VPRO-documentaire ‘Het zaad van Karbaat’ over de Barendrechtse vruchtbaarheidsarts Karbaat die in de jaren tachtig en negentig honderden kindbehoeftige vrouwen insemineerde met wat achteraf bleek zijn eigen sperma. Die kinderen waren vaak enig kind en blijken nu tientallen halfbroers en -zussen te hebben. 

Het is een driedelige serie, en ik heb nu anderhalve aflevering gezien. In de eerste kwamen vooral de moeders aan het woord, in de tweede de kinderen, en in de derde andere donoren die in verschillende klinieken zaad doneerden en dus ook heel veel nageslacht hebben. Die moeders te horen vertellen hoe ze daar in de behandelkamer lagen, met de benen omhoog in de stangen, hij met die eendebek in de hand, vaak met erotisch getinte praatjes en soms verkrachtte hij ze ook nog. Maar ze wilden zo graag een kind, dan zeiden ze maar niets, ook niet tegen hun man. Vertellen ze nu met tranen in de ogen. Hoe goedgelovig ze waren. De verzonnen donor-paspoorten. 

De kinderen die hier in beeld (stuk of 15) komen zijn vaak best blij met hun broers en zussen. Er komen er steeds meer bij via de DNA-bank. Die kinderen vinden het zo te zien allemaal wel leuk.

Terugkijken:

Geen opmerkingen: