Gelezen: De macht van begeerte door Uwe Timm. Die in Duitsland een belangrijk schrijver was/is maar in Nederland niet zo bekend. Geleend via de e-bibliotheek. Het leest ‘s nachts lekkerder via de iPad. Ook in de tent is er af en toe een slapeloze nacht. De hoofdpersoon Christian Eschenbach leeft op het onbewoonde Duits waddeneiland - of eerder zandplaat Nigehörn - als eilandwachter, vogelwachter. Hij doet verslag van wat er gebeurt aan vogel bewegingen, afval dat aanspoelt. Leeft in een eenvoudige houten barak als een kluizenaar, met een strak dagritme als van monniken. Eens per week komt een boer van het vasteland met paard en wagen hem over het wad proviand brengen.
Hij overpeinst zijn leven. Zijn voorbije huwelijk, zijn Poolse vriendin Selma, en zijn minnares Anna die de vrouw was van zijn beste vriend Ewald. Hij had een succesvol IT-bedrijf maar dat is failliet gegaan en hij is alles kwijt geraakt. Het leven van de Berlijnse welgestelden. En nu dit.
Het idee van iemand die vijf maanden in zijn eentje op een onbewoond eiland woont vind ik spannend en goed beschreven, wat er allemaal aan vooraf gaat aan zakelijke beslommeringen en liefdesaffaires is waar het allemaal om draait in de wereld, maar ook weer niet, als het allemaal kwijt is. De minnares die inmiddels al jaren in Amerika woont komt ook nog langs, gebracht door de boer met paard en wagen, ze tasten af, maar de oude verterende begeerte is gedoofd.
Ik moet denken aan die twee knoestige mannen, (vijftigers? zestigers?) die dagelijks die boot met dagjesmensen heen en weer varen naar het eiland waar we waren. Ze deden hun werk goed, maar keken hun passagiers nauwelijks aan. Je zou er ook iets levendigs van kunnen maken. De kapitein van de twee zat tussen half twee en half drie bij het cafeetje zijn bammetje te eten, maar ook weer geheel in zichzelf verzonken. Geen idee wat er bij zo’n man aan vooraf is gegaan. Je moet toch wat als zeeman en dan ga je maar zo’n boot varen. Heen en weer, heen en weer.
Het hoeft na zo’n lege periode niet over te zijn met de liefde. Zoals we konden lezen in het vorige boek dat ik las van Linda Olsson, waar een totaal geïsoleerde vrouw van in de vijftig een zonderling wat autistisch jongetje van zes op het strand treft en een band met hem krijgt en later ook met haar buurman, die ook een eenzame loner is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten