O man, wat een onweer! Het komt opzetten vanuit het meer waar we aan staan en het is overweldigend. Ik lig al lang in bed, Bobby ook net, dus we zien de bliksemschichten niet echt. Alleen zoals het tentdoek het doorlaat. Het is een oeronweer, zoals ik van vroeger als kind herinner, en ik nu eigenlijk nooit meer meemaak. Het regent ook heel erg, maar nergens lekkage gelukkig. Of een nieuwe scheur. Niets van dat alles. Erna is het ineens behoorlijk koud.
We moeten er misschien maar aan wennen om in de eetkeuken te gaan eten. Zweedse campings zijn vast niet voor niets toegerust met keukens waar je goed kunt vertoeven bij kou en narigheid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten