maandag 30 januari 2012

'Ik heb er ook geen verstand van'

In de reeks bizarre conversaties.  Tring tring...
- Goedemorgen, u spreekt met het Dierenasiel. Een vriendelijke meneer. Komt het uit dat ik even bel? 
- Nou eh, goed eh, zeg ik, ik ben op mijn werk, maar eh ik ga wel even naar een andere plek.
- Klopt het dat u bij ons het katertje Panthera heeft gehaald?
- Ja, dat klopt. Twee maanden geleden.
- Hoe gaat het met hem?
- Ja wel goed. Eh ja eh. Nou ja, er is wel een probleem, ze hebben drie keer op mijn dekbed gepiest.

- Zegt u "ze"? vraagt hij. U heeft toch maar één kat?
- Nee ik heb er twee. Panthera en ik weet niet meer hoe die andere heette, ze hebben andere namen nu.
- O, ik heb maar een papier van één. 
- Ik heb er toch echt twee. Twee broertjes. Samen meegenomen. Identiek. Pikzwart. Ze zijn nu een jaar oud. En ik weet niet of ze allebei op mijn bed gepist hebben, of dat maar één het deed.en welke dan. Want ik kan ze niet uit elkaar.
- Nee, hahaha
- En ik weet ook niet of ze het nog steeds zouden doen, want ik heb een dranger op de slaapkamerdeur gezet, daar mogen ze niet meer in. Het dekbed is gestoomd, en je ruikt het niet meer, maar bij de stomerij zeggen dat die katten het wel blijven ruiken.

- Is de kattenbak schoon? vaagt hij dan.
- Ja, die is schoon. Ik heb er inmiddels twéé.
- Dat klinkt allemaal wel goed, zegt hij.
- En ik had ook nog een leuk mandje met een kussentje gekocht, zeg ik, waar ze ook in gepiest hebben, dat heb ik toen maar weggegooid.
- Het klinkt naar gedragsproblemen, zegt de man.
- Dat zou best eens kunnen zeg ik, maar wat betekent dat en wat kan ik doen?
- Dat weet ik ook niet, zegt de man. Ik heb er geen verstand van.

- Zijn ze eigenlijk veel alleen? vraagt hij dan.
- Wat is veel? Ja, ze zijn doordeweeks de hele dag alleen. Daarom heb ik er expres twéé genomen.
- En speelt u met ze als u thuis komt?
- Ja, hoewel ze dan vooral honger hebben. Maar ik had altijd 's nachts de kat op bed, voor ons beider gezelligheid, en dat kan nou niet meer. Dus nu zijn ze 's nachts in de woonkamer, in plaats van in de slaapkamer. Wat denkt u, zouden ze nu zo gewend zijn dat ik het wel kan wagen? Of moet ik eerst mijn dekbed weggooien?
- Dat weet ik niet, zegt de man, ik heb er ook geen verstand van.

Dan bedankt hij mij voor mijn gastvrijheid en hangt hij op.

Geen opmerkingen: