Bobby en ik logeren in een Gasthof am See op de grens van Mecklenburg Vorpommern en Sleeswijk Holstein. In een dorpje genaamd Seedorf aan de Schaalsee in het Naturpark Lauenburgische Seen. Ik had zo’n droom we na een dag op de snelweg zomaar in een niksig hotel in een niksig Duits dorp aan een Duits meer zouden zitten. Schnitzel eten. Wijntje drinken. Een zwaan. Een vleermuis. Heerlijk. Een plek om een week te zijn.
Ik heb het gezocht en gevonden via Booking.com. Dat gaat heel smooth en makkelijk. Gezien de prijslijsten in de hall is het overnachten trouwens goedkoper als je zelf direct reserveert. Booking.com is geweldig en opent deuren, maar het voor de hotels ook wel een dwangbuis, heb ik wel eens gehoord De volgende keer ga ik weer eens gewoon Anrufen. Seit 1928.
In dit meer ligt de grens tussen de staten Sleeswijk Holstein en Mecklenburg Vorpommern. Ooit dus de grens met de DDR, met hoog prikkeldraad en bemande wachttorens stel ik me zo voor. Waarschijnlijk zijn hier veel vluchtpogingen gedaan. Net als bij Travemünde iets noordelijker. Je ziet er niets meer van.
Als we van de Autobahn af gaan komen we door de voormalige grensplaats Güdow. Gewoon een dorp. Maar het was tot 1989 wel de grens van de Autobahn van Hamburg naar West-Berlijn te rijden. Voor West-Duitsers. Het was zeker niet de bedoeling dat Oost-Duitsers naar het Westen gingen. Als je Güdow intypt op Google dan stuit je op tientallen foto’s van eindeloze rijen Trabantjes. Toen de Muur viel gingen de Ossi’s hier massaal de grens over naar het Westen.
Dit hotel - sinds 1928 - lag dus nog net in Westen. Hoe zou de klandizie er geweest zijn met in dat beeldschone meer de grens?
Grappig te weten dat alle Geschwister hier ergens in de buurt overnachten. Zus1 in Hagenow, Zus2 ook ergens aan de Schaalsee, Zus3 in Hamburg, en Broerlief op Rügen. En dat allemaal omdat Zus4 in MeckPom morgen haar 60e Geburtstag feiert.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten