Wat een boeiende dag weer. Maandag was ik nog in een Praxis met Bobby die vond dat ik een accuboormachine moest en wel de mooiste Bosch. Ik vond het niet zo nodig. Wat moet ik nou met een accuboormachine? Nu zit ik met een Ismail die alles inpakt. Wat zal ik eens doen? Laat ik gaan demonteren. Gordijnrails, boekenplanken, kapstok, cd-rekjes, kruidenrekjes... Maar alle gereedschap ligt in het nieuwe huis. O shit, die had ik terug zullen slepen. Vergeten. Dom dom dom.
Maar Ismaël heeft een gereedschapskist bij zich en die mag ik gebruiken. Hij heeft als taakje in te pakken, hij mag vandaag niet demonteren. Eventueel doen ze dat morgen, maar dan moet ik bijbetalen. Dus laat ik maar zelf beginnen en zien waar het schip strandt.
In de gereedschapskist liggen twee kruiskopschroevendraaiers, maar daar kom ik niet mee uit. Dan reikt hij mij zijn accuboormachine aan, met een koffertje erbij met wel honderd bitjes. This is my day. De machine doet het niet zo lang op de accu, zegt hij, maar hij is wel in 90 seconden weer opgeladen. Vandaag openbaren zich de wonderen van de schroeven en de bitjes aan mij.
Ismael woont sinds drie jaar in Bos & Lommer en zijn moeder op IJburg, zo vertelt hij. Ze kwamen van Overtoomsche Veld waar veel oude flats afgebroken werden ten bate van chiquere nieuwbouw. Het is heel koud op IJburg, zegt hij. Er staat altijd veel wind. En er zijn heel veel spinnen. Zou je dat in Zeeburg ook hebben? Meeuwenpoep heb ik al wel veel. Dat heeft Ismails moeder dan weer niet. Ismaël is verhuizer geworden omdat hij graag in de transport wilde. Rijden. Maar het is niet zoveel rijden bij een verhuizer in Amsterdam. En af en toe moet hij dus inpakken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten