Oef wat is dit spannend! Hun eerste stapjes naar buiten. Rooie staat steeds voor het raam, begerig naar de vogels te kijken, en ik besluit dat dit het moment is dat de zes weken veilig-binnen hun werk hebben gedaan. De deur gaat open.
Natuurlijk heb ik angstvisioenen dat ze er vandoor gaan peren en dat ik ze nooit weer zie, maar het gaat anders. Het gaat zoals ze hier in hun binnenkwamen. Meter voor meter voorzichtig onderzoeken. En als er een onbekend geluid is rénnen ze als een speer weer naar binnen. Binnen is het goed. Dat is goed.
Volgende week weer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten