Een van de verhaallijnen in dit blog is het haar, het model, de kleur en de kapper. Sinds ik in Oost woon heb ik nog niet de juiste buurtkapper gevonden. De laatste aflevering daarover (al van maanden geleden) heette Pottenkapsel en ging over hoe ik bij de Turkse kapper verknipt werd. Mijn krullen er af en geen model. Daags daarna ging Vinnie naar mijn oude kapper in de Jordaan en beloofde hem dat ik terug zou komen. Het is inmiddels drie maanden later, en het haar is een woestenij.
Buurman heeft een kapsalon aan de Molukkenstraat aangeraden van twee Chinese homo's, maar als ik er langs fiets zie ik nooit Chinese homo's, maar alleen Ghanezen. En nooit vrouwelijke klandizie. Ik weet het niet. Dat waag ik niet.
De gang naar de kapper begint bij mij altijd met verven. Vanwege de uitgroei. Maar de kleur kopergoudblond is bij alle drogisterijen uit het assortiment. De laatste keer kocht ik toen maar hazelnoot, maar dat viel gewoon bruin uit. Best donker. En ik wil natuurlijk rood haar. Ik zie een soort rood in de Etos die me het meest de gewenste kleur lijkt te benaderen, al is-ie wel iets roder dan ik gewend ben. Die zit er nu in en inderdaad, die is ècht rood. Niet een beetje oranje, of kaneel, maar helrood.
Maar die woestenij, dat kan echt niet meer. Dus ik sms ’s avonds naar mijn oude kapper wanneer ik kan komen en wel onmiddellijk, dus daar zit ik ineens vanochtend om 08.30 uur. Het is werkelijk een genot, zo doeltreffend als hij te werk gaat. Een volle dos kan ik er nog niet van maken zegt hij, daarvoor is het nog veel te kort, maar dat komt wel weer.
Buurman heeft een kapsalon aan de Molukkenstraat aangeraden van twee Chinese homo's, maar als ik er langs fiets zie ik nooit Chinese homo's, maar alleen Ghanezen. En nooit vrouwelijke klandizie. Ik weet het niet. Dat waag ik niet.
De gang naar de kapper begint bij mij altijd met verven. Vanwege de uitgroei. Maar de kleur kopergoudblond is bij alle drogisterijen uit het assortiment. De laatste keer kocht ik toen maar hazelnoot, maar dat viel gewoon bruin uit. Best donker. En ik wil natuurlijk rood haar. Ik zie een soort rood in de Etos die me het meest de gewenste kleur lijkt te benaderen, al is-ie wel iets roder dan ik gewend ben. Die zit er nu in en inderdaad, die is ècht rood. Niet een beetje oranje, of kaneel, maar helrood.
Maar die woestenij, dat kan echt niet meer. Dus ik sms ’s avonds naar mijn oude kapper wanneer ik kan komen en wel onmiddellijk, dus daar zit ik ineens vanochtend om 08.30 uur. Het is werkelijk een genot, zo doeltreffend als hij te werk gaat. Een volle dos kan ik er nog niet van maken zegt hij, daarvoor is het nog veel te kort, maar dat komt wel weer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten