Bobby gaat mee naar Hornbach. Mag hij daarna naar het Zaans IJzerhuis en zeur ik niet. Ik woon hier nu al twee jaar en de kwestie gordijnen is nog steeds niet beklonken. In de woonkamer hangen al twee jaar te korte en verschillende gordijnen. Het is net of je in de winter in
oude verslete korte broek loopt. In de slaapkamer hangen nog de dure ivoorwitte gordijnen uit de Jordaan,
en die zijn weer te láng, en ook daar is het de hoogste tijd voor wat anders.
De besluitvorming staakt omdat er maar liefst drie kwesties zijn om keuzes in te maken en die lopen door elkaar heen. Eigenlijk wil ik schuivende gordijnpanelen, dat vind ik mooi strak, maar ik vraag ik mij af of dat systeem in mijn kamer niet tot (nieuwe) problemen leidt. En, concluderen we nu: inderdaad leidt dat tot problemen, niet doen. En ik weet niet welke kleur. En of de slaapkamergordijnen niet toch naar de woonkamer moeten.
Dan gaan we toch maar gordijnen kijken: het gaat om rolgordijnen voor de study en gordijnen voor de living. Ooit in Noord had ik waanzinnig drukke Mexicaanse motieven, als reactie daarop in De Jordaan serene witte en nu wil ik iets in between. En zo kom ik op dit.
Het gaat drie weken duren. Het antwoord op het vraagstuk slaapkamergordijnen is er nog niet. Dat wordt vermoed ik richting paars-taupe. Voor de study kies ik rolgordijntjes met lichte bomen, maar daar zijn we maten van vergeten. Project gordijnen wordt vervolgd. Maar stap 1 is gezet.
Nu ik naar de foto kijk zie ik dat dit groen en geel precies Mutti's kleuren waren. Had ik Mutti's gordijnen moeten nemen? Ze hangen er nog.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten