Het afscheid van een 88-jarige heel erg leuke vrouw, die de laatste 8 jaar van haar leven ineens helemaal bedlegerig werd en in een verpleeghuis wegkwijnde. Nu is ze eindelijk verlost. De dominee spreekt, een vriend spreekt, de zoon van haar beste vriendin (onze Mutti) spreekt, haar jongste zus spreekt, haar zoon spreekt en tenslotte leest haar schoondochter 'Sub finem' van M. Vasalis.
Sub finem
En nu nog maar alleen
het lichaam los te laten -
de liefste en de kinderen te laten gaan
alleen nog maar het sterke licht
het rode, zuivere van de late zon
te zien, te volgen - en de eigen weg te gaan.
Het werd, het was, het is gedaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten