De oplettende lezer had het misschien al begrepen, dat het met het Balkankoor niets is geworden. Te moeilijk voor mij, te weinig aandacht voor de beginner. Nu heb ik een nieuw koor gevonden oop het Java-eiland, het heet het Ylandenkoor. Vanwege voorjaarsvakantie, familieoptreden, griep - en wat al niet - was mijn eerste bezoek aan dit Ylandenkoor al weken uitgesteld maar vanavond is het zo ver. Het is geen echte repetitie, waarschuwt Henny met wie ik al weken mail, maar een klein tussendooroptreden voor vrienden en bekenden. Ik ben welkom.
Het zijn een stuk of twintig dames en vijf heren, de laatste bestaan uit vier bassen en één tenor. Ze laten zich dirigeren door een studente van het conservatorium. Een Hongaarse. Het is een bijzonder gezellig zootje ongeregeld. Een echt buurtkoor. Ze bestaan al vele jaren. Na afloop doen ze wijn en nootjes.
De tenor heet Daan. Hij vindt het erg fijn dat ik hem kom ondersteunen. Er hebben we eerder mensen in de tenorpartij gezongen, maar die konden het echt niet. Er komen wel vaker nieuwe mensen bij het koor, begrijp ik, maar sommigen haken weer af omdat het niveau te laag is. Of te hoog. Ik beloof , dat ik echt kom, over twee weken dan. Ze stralen. Ik ben enórm welkom.
Af en toe dringt de gedachte zich op: zal ik gewoon weer naar Zing & Beleef in het Concertgebouw? Maar het is toch erg mooi om meer mensen in de buurt te leren kennen, ook al is het een beetje een andere buurt?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten