Ik ben weer begonnen in een Hans Fallada. Ditmaal 'In mijn vreemde land', autobiografische aantekeningen die hij maakte over zijn leven en schrijverschap in nazi-Duitsland. Een wonderlijke mengelmoes van gebeurtenissen, meningen, confrontaties, verhuizingen, onderhandelingen, boeken, filmscripten, burenruzies, gevangenschappen, reddingen... onbegrijpelijk dat zo'n tegendraads persoon overal tussendoor fietste en overleefde. Waarom hoefde hij eigenlijk niet in militaire dienst, vraag je je af.
Hij schreef deze aantekeningen in een soort pietepeuterig gecodeerd geheimschrift waarmee hij zijn leven ook weer in gevaar bracht. Ik lees het boek op de telefoon, wat niet ideaal is. Het is op de telefoon met die kleine bladspiegel eindeloos lang. Je hebt geen hoe ver je bent en hoe lang het nog duurt. Of je door zult gaan of dat je iets anders zult gaan lezen. Wat toch de fascinatie met deze wonderlijke schrijver is: enerzijds geniaal en eigenzinnig, anderzijds een meeloper. Maar omdat hij over al zijn tegenstrijdigheden en gemarchandeer nogal eerlijk over is blijf je lezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten