Agaete is een raar dorp. Het heeft hele nauwe straatjes van één auto breed en daar móet je doorheen. Eenrichtingsverkeer, gelukkig. Er lopen allemaal types op straat van wie je vermoedt dat ze drugsverslaafden zijn. En hele dikke invaliden in scootmobielen. Er zijn nauwelijks winkels. Als toeristische attractie zijn er een oude Hortus Botanicus en een archeologische opgraving.
Bobby gaat lezen in de paradijselijke tuin van het prachtige hotel. Ik wil echter óók Agaete ontdekken. Kijken of er toch niets iets meer te beleven valt dan die eerste indruk. Maar nee. Er valt niets meer te beleven.
In de kleine maar prachtige Hortus Botanicus van Agaete staan veel exotische bomen, overal uit de wereld, en al heel oud dus heel hoog, maar er bloeit helemaal niets. Na 45 bomen gedetermineerd te hebben is dat ook wel weer genoeg. Nee, Agaete is niets aan. De katholieke kerk is alleen maar groot en ook niet mooi, en aan winkels is er alleen een Chinese Winkel van Sinkel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten