Ik kan toch zo pleiten voor verjaardagsfeestjes. Ik vind ze geweldig. Die mensen die je eens per jaar, of per twee of drie jaar treft, in de hoedanigheid van vrienden-van-vrienden, dus je vertrouwt elkaar. Vanavond viert Leen voor het eerst in jaren weer haar verjaardag. Het is een doordeweekse dag en ik ga in de avond met de trein naar Amsterdam. Het is zo heerlijk dat het tegen twaalven wordt dat ik de terugtocht aanvaard - en kwart na enen dat ik thuis ben, maar zó leuk! Verjaardagsfeestjes vergroten je Umfeld zo, zeg ik, en Leen geeft dat toe. Dat vond ze van mijn feestje ook.
Volgend jaar wordt ze 50 en dat wil ze toch niet vieren, alleen maar in haar eigen kleinfamilieverband een weekend naar Parijs. 'Toe! Neem ons allemaal mee', zeg ik tegen Ekfa, 'en één avond samen eten!'
In de trein terug Google ik alle Leute die ik gesproken heb en zo heb ik zomaar een groepsfoto.
In de trein terug Google ik alle Leute die ik gesproken heb en zo heb ik zomaar een groepsfoto.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten