Met Pasen toen ik bij Schoonmama was móest ik het mos tussen de klinkers weghalen. Van mezelf moest dat. Beetje dwangmatig. Want er zat overal mos tussen de stenen. En veel. Ik vind dat onverzorgd en treurig.
Ruim een uur schrapen en het achterterras was schoon. Schoonmama blij. Maar vóór ging dat niet. Daar liggen de klinkers in boogjes met soms behoorlijke gaten ertussen. Als je daar het mos uit snijdt heb je gapende gaten en losse stenen.
Vandaag neem ik een emmer zand mee en ga ik mos snijden en opvullen met zand. Alsof ze een nieuwe stoep heeft! Heel bevredigend. Er komen allemaal buren zeggen hoe mooi het is. 'Wat vínd je?' Vraag ik aan Bobby. Want het effect met dat fijne witte zand is wel een beeetje extreem. 'Eh, ik houd wel van mos', zegt hij. Schoonmama zegt gelukkig dat ze het zo prachtig vindt. Zo lekker fris. Dat hoop je dan maar. En nu lig ik gebroken op de bank.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten