Al maanden pusht het UWV me naar de cursus ‘Succesvol naar werk’, maar door de traag herstellende gebroken pols/arm kreeg ik steeds weer een maand uitstel. Vandaag is het echter zo ver, bijeenkomst 1. Ik heb er wat gemengde gevoelens bij, dat zal u misschien niet verbazen, maar zal mijn uiterste best doen om niet in standje Weerstand te gaan staan, en welwillend mee te nemen waar ik wat mee kan.
Vorige week kwam er al een opwarmende mail waarin drie 62-jarigen blij vertelden hoe ze nog tijdens de cursus via hun eigen netwerk een baan hadden gevonden. Dat is ook de boodschap die de juf uitdraagt: ze vertelt dat van de vorige cursus vier deelnemers halverwege afhaakten omdat ze via hun eigen netwerk een baan hadden gevonden. We zullen het zien. Solliciteren op vacatures is zó uit, netwerken is het helemaal.
Het is allemaal top secret en geheim vanwege de privacy, dus ik mag niet uit de school klappen, wat ik natuurlijk maar al te graag wil doen. Ze zegt ook nog dat ze er niet alleen onze coach en trainer is maar ook UWV-medewerker, dus als ze dingen hoort dat ze die dan doorgeeft aan het UWV. Zoals? vraag ik. Bijvoorbeeld dat mensen zwart werken, antwoordt ze. Dus bij het voorstelrondje zeg ik voor de grap dat ik dan maar niet zal vertellen dat ik zwart werk, maar niemand lacht.
We zitten bijeen met een stuk of twaalf 45- tot 62-jarigen. Mannen en vrouwen, langer en minder lang zonder werk, hoger en minder hoog opgeleid. Bij het voorstelrondje gaat het uiteen van ‘Ik ben Henk, ik ben bioloog, 45 jaar en sinds vijf maanden werkloos’ tot mensen die hun hele hebben en houwen inclusief ziektes en mantelzorg uit de doeken gaan doen.
We werken in acht bijeenkomsten van drie uur toe naar een slotaflevering personal branding. Dat je als je op straat je toekomstige werkgever tegenkomt in anderhalve minuut hem/haar ervan overtuigt dat hij jou moet hebben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten