Gelezen: Caribou Island van de Amerikaanse auteur David Vann. Het is een roman uit 2011, de auteur - van wie ik nooit iets gelezen heb - wordt veelvuldig geloofd en geprezen. Ik denk dat ik het koos vanwege de foto op het omslag. Zulke uitzichten geniet ik ook vaak op vakantie. Mooi mooi mooi, maar met weinig besef van het leven van de mensen die daar wonen.
In dit boek is dat niet erg vrolijkstemmend. Het boek speelt in Alaska, aan de rand van een meer, waar de auteur zelf ook zelf opgegroeid is. Een vreugdeloos echtpaar Gary en Irene woont er aan het Skilak Lake, inmiddels gepensioneerd, en Gay wil een hutje op een eiland in het meer bouwen, nóg eenzamer dan ze al wonen. Het is een vreugdeloos huwelijk, maar de vrouw is als de dood dat haar man haar wil verlaten en helpt hem bij het bouwen van de blokhut, nogal tegen haar zin. Ze wonen er in een tent. Het regent ook steeds en alles wordt nat. Irene krijgt erge last van stekende hoofdpijnen, maar Gary trekt zich daar weinig van aan en gaat als een waanzinnige door met zijn hutproject.
Hun twee kinderen, dertigers inmiddels, wonen er in de buurt. De dochter Rhoda maakt zich er zorgen over haar moeder en de hoofdpijnen maar de rest wuift het weg. Haar partner Jim is tandarts, maar die heeft nogal last van bindingsangst en legt het aan met een bloedmooie toeriste. Alles is heel goed gedetailleerd beschreven, met aandacht voor de natuur, het bouwen, de visproductie. En beter wordt het allemaal niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten