Het is alweer twee jaar geleden dat we wegwoeien aan de kust van het Schotse eiland Mull waar we tegenover het kloostereiland Iona zo schitterend aan zee kampeerden. Het woei veel daar, de voortent/luifel was al een keer afgescheurd en geplakt met Gorilla-tape. We stonden in the middle of nowhere en het was vijf uur rijden om aan de andere kant van het eiland die tape te kunnen kopen. Dikke zwarte tape. En de voortent zat weer vast.
De dag van vertrek, een paar dagen later, stonden we om 8 uur ‘s ochtends in storm en regen alles in te pakken, toen ik struikelde en mijn pols brak. Ik ben toen zachtjes wenend voorin de bolide gaan zitten, met mijn arm op wat kussens, en twee oude buurvrouwen hielpen Bobby de tent in de auto te proppen die alweer aan het scheuren was. Daarna heb ik door de pols, het gips en de revalidatie geen besef van de tent meer gehad. Voor mijn gevoel was hij nat in de tenttas gegaan en er niet meer uitgekomen.
Vorig jaar zijn we niet met de tent op vakantie geweest. vanwege Corona werd het een week in een blokhut bij Surhuisterveen en vijf dagen in het klooster in Egmond. Eigenlijk weet ik niet waarom we niet met de tent gingen.
Maar nu dan weer wel. Ik wilde eigenlijk wel een nieuwe tent, want al die zwarte tape vond ik maar armoedig, dus we waren al naar De Vrijbuiter, maar een nieuwe tent van het formaat dat wij prettig vinden kost zo weer €800. In de aanbieding. Bobby wil nog wel even door met de oude tent en nog een keer de laatste scheuren plakken. Hij is tenslotte tegen de wegwerpmaatschappij en vóór repareren, en kocht al nieuwe supertape, die hier te lande Crocodile-tape heet. Nou laten we de tent dan even opzetten, de situatie beoordelen, en dan beslissen.
Vandaag is het zover. Het regent fikse buien. Tussen de buien door gaan we de tent even opzetten op het grasveld voor het huis om te beoordelen hoe erg het feitelijk is. Als ik de scheuren zie denk ik meteen: die tent moet weg, maar als Bobby ze weer geplakt heeft met zijn Crocodile-tape (deze is niet zwart maar zilverkleurig) dan moet ik toegeven: eigenlijk valt het best mee.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten