woensdag 16 augustus 2023

Stukjes ijzer

Al vele jaren slik ik het. Ik kreeg ze ooit voorgeschreven door mijn toenmalige antroposofischè huisarts aan de Weteringschans. Ik had last van een fenomeen dat ik regelmatig nachten van 02 tot 05 uur wakker lag. Soms wel vier nachten achtereen. Je kon de klok erop gelijk zetten. En als ik dan om 6.45u moest opstaan en naar het Werk, dan was ik al gevloerd. 

Het zou de ‘leverenergie’ zijn. Niet dat er iets met mijn lever was. Het ging om de leverenergie, volgens de Chinese medische kennis. Het zijn/waren groene tabletjes, samengesteld uit wijn- en aardbeienblaadjes. Het hielp wonderbaarlijk en als ik niet slikte (want natuurlijk dacht ik dat het placebo was) dan kwam het probleem weer terug.

In Amsterdam kocht ik de tabletjes in een antroposofische apotheek, twee heb je daarvan. In Utrecht heb je die niet. Wel zijn hier twee ouderwetse drogisterijen: Woortman op de Neude en Slamat in de Zadelstraat. De Erica op NS-station Amsterdam Centraal verkoopt ze ook, maar die in Utrecht dan weer niet. En via internet natuurlijk. Maar ik houd van die gespecialiseerde winkels met bejaarde drogisten achter de toonbank, dus daarom koop ik ze nu daar.

Maar sinds april is Hepatodoron niet meer leverbaar. Ik krijg weer vaker last van wakker liggen tussen 02 en 05. Heel vervelend. Soms lukt het me stil te blijven liggen, maar soms ook ga ik een film of een serie kijken. 

‘Het is momenteel niet leverbaar. Ik weet niet of het weer terugkomt’, zei in mei de oude drogist aan de Neude. ‘Dat is niet bekend.’ Begin juli ging ik weer want het leek fijn om een potje mee te hebben op reis. ‘Nee het is nog steeds niet leverbaar.’ Uitleg kon/wilde hij verder niet geven. Ik vond hem wel een beetje onwillig en afhoudend. 

In de afgelopen koude vakantie in Zwitserland lag ik ook weer diverse koude nachten wakker tussen 02 en 05, dus ik bij terugkomst weer naar de Neude. In de drogisterij stond een onbekende stokoude vervanger, die zeker wist dat het middel weer op voorraad was, want hij had het zelf uitgepakt, alleen kon hij het niet vinden. Zei hij. Ik moest maar even op de eigenaar wachten, die was een broodje aan het kopen, hij zou zo terugkomen.

En wéér dat antwoord: ‘Het is niet leverbaar. Het is onduidelijk hoe het verder gaat.’ Wat ís er dan mee? vraag ik bijna geagiteerd. ‘Ach’, zegt de oude drogist. ‘De mensen zeggen zoveel’, en klemt zijn kaken op elkaar. Hij zal niets zeggen, dat is duidelijk.

Aardbeien- en wijnbladeren. Wat kan daar nou mee mis zijn?

Maar dan ga je googelen,en blijken er in april in dit schijnbaar onschuldige middel stukjes ijzer gevonden te zijn. Een terugroep-actie volgde. Ik zal Weleda eens aanschrijven.

Terugroepactie:

Geen opmerkingen: