Gelezen: Later door Hans Münstermann. Er is nog een een hoge stapel bibliotheekboeken die ik mee had naar Heerde. Nu krijg ik steeds aanmaningen in de mail om ze terug te brengen. Ik heb wel eens wat van Hans Munstermann gelezen, maar niet veel. Hij heeft literaire prijzen gewonnen. Hij beschrijft steeds episodes uit zijn leven (al gaat het over zijn alter ego Andreas Klein) met een Duitse vader en een Nederlandse moeder die in 1940 trouwden. Hij groeide op in Amsterdam Zuid, in een bovenhuis in een gezin met vijf kinderen.
Hij vertelt het verhaal van zijn een jaar jongere broertje Jan. Met wie hij samen een slaapkamer deelde. Verder hadden ze niets gemeen. Andreas was een 'echte' jongen met voetballen Enzo. Jan was anders. Op een dag loopt Jan weg, dat is een dag die bij Andreas in zijn geheugen gekrast staat.
Dan een sprong naar het heden, een appje van Jan die in Barcelona woont, dat hij hem wil spreken en dat het dringend is. Eigenlijk hebben ze elkaar al 50 jaar vrijwel nooit gesproken. Jan is stervende. Hij wil dat Andreas zijn executeur testamentair wordt. Hij heeft een mooi leven gehad als homo met een grote liefde Fernando, die al dood is en nu is er een vriend Carlos.
In een ruk uitgelezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten