De andere twee van de Utrechtse tak van ons Fluisterstille Stem-team (in welk kader ik de 'stille wandelingen' organiseer) hebben weer een meditatie-zaterdagochtend neergezet. Er zijn een stuk of tien mensen op af gekomen, negen dames en een heer.
We doen twee 'werkvormen': een tekening en een loopmeditatie. De tekening is geïnspireerd op het gedicht 'Icoon' van Catharina Visser. Het begint zo: 'Er schuilt een gedaante in mijn eigen ‘ik’ / die anders is en levendiger en vrijer / die in zichzelf geen muren kent en tralies / geen eigendunk heeft en geen geldingsdrang / die zich weet los te maken uit de windsels / van angst en gal en treurig zelfbeklag (...)
Die tekenopdrachr vind ik leuk. In de verleden heb ik veel vrouwelijke iconen nagetekend, die vanwege het serene karakter inspirerend vond. Ik zocht vaak Byzantijnse heiligen vanwege hun tooi. Maar de meeste heiligen zijn wel ongeveer ingezwachteld in doeken. En zo leiden de dichtregels van Catharina Visser tot dit. Met wasco.
We doen ook een loopmeditatie in de binnentuin. Een kwartier. Het stormt nogal, dus het is een bijzondere ervaring. Iedereen zegt na afloop dat het veel langer had gemogen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten