Nog even de fotorol nalopen van het Avontuur Sittard. De vreugde van dat Oranje. Al die opgewonden mensen, vooral vóór de wedstrijd. De gillende meisjes van rond de 12. Pijn aan je oren. Met hun welwillende ouders.
Mijn oranje hoofdtooi had ik gekocht bij een Chinese webwinkel. Dat vond ik leuker dan een oranje hoedje. Mijn oranje hoedje ben ik kwijt. Hoe bizarrer de uitdossingen hoe leuker. Dat het ding vanuit China in een containerschip naar Nederland vervoerd zou zijn, dat denk ik niet, want de bezorging duurde maar een paar dagen. Misschien liggen die dingen ergens in een haven in een distributiedoos.
Een deel van de Oranjevreugde is het plaatjes delen met je achterban, die ervan griezelt maar ook wel weer moet lachen dat wij daar zitten. Via Whatsapp en Facebook. Stiekem vinden wij onszelf rolmodellen voor leeftijdsgenoten.
De wedstrijd zelf is eerlijk gezegd maar bij vlagen leuk. Natuurlijk is het genieten van de karakteristieke speelsters als Vivianne Miedema, Lineth Beerensteyn, Sherida Spitse, Esmee Brugts. Er zijn ook een hoop nieuwe speelsters bij die ik op zo'n afstand niet goed kan onderscheiden. Daarvoor werkt tv beter.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten