Mijn tweede dag als maaltijdbezorger. Omdat het zo heet is zie ik er toch weer wat tegenop. Wat er allemaal mis kan gaan. Dat alle koelelementen smelten en de maaltijden bederven. Dat mijn telefoon het begeeft - dat doet-ie wel vaker als die te heet wordt. Dus de airco in de auto blaast maximaal. De temperatuur buiten de auto is regelmatig boven de 40 graden.
Omdat het de eerste werkdag in juli met 23 adressen nogal uitgelopen was had ik voor deze week om max 20 adressen gevraagd, maar het blijken er toch 25 te zijn. In Bilthoven, Bosch & Duin, Den Dolder, Maartensdijk. Doorzonwoningen, serviceflats, ouderenflats, villa's, nog veel grotere en duurdere villa's, zorgcomplexen, you name it. Wel heel bijzonder om daar allemaal aan de deur en soms ook over de drempel te komen.
Het gaat me al veel beter af dan de eerste keer. Ik ben niet meer zenuwachtig, ik doe gewoon mijn ding. Een keer toets ik iets verkeerds in in de app en stuurt hij mij een onbegrijpelijke kant op. Daarmee verlies ik zeker een kwartier.
Het opruimen en afsluiten in het depot gaat goed. Het is een slabberdewatski roldeur die niet goed sluit met een krakkemikkig cijferhangslot. Je moet een boel wiebelen voor alles op zijn plek valt. Maar ook dat lukt.
Het administratieve gedeelte via de website tenslotte kost even wat hersenkraken, ook daar ben ik niet op ingewerkt. Ik moet de menu's die de mensen hebben meegegeven invoeren. En mijn kilometers. Het geeft een goed gevoel dat het allemaal lukt. Over een paar weken is alles ingesleten en weet ik niet beter.
Maar ik vind het merk ik leuk om weer een baantje te hebben. En wat geld bij te verdienen om mijn geneugten te kunnen bekostigen. Mo komt eten. Zij is ook net met (vervroegd) pensioen en het houdt niet over dus op terrasjes zitten zit er bij haar niet meer in. Zij vindt mijn baantje ook een goed idee.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten