Op Facebook komt een foto voorbij van een Mariabeeld in een fietstas. Een schokje gaat door mijn lijf. Ooit (ergens in de jaren tachtig) was dat beeld van mij. Het stond te koop in de etalage van een bric-à-brac-winkel aan de Jan van Galenstraat in Amsterdam West. Dat was om de hoek bij de Joos Banckersweg waar ik toen met Hani501 woonde. Vier hoog. Ik ervoer een diepe snik bij het zien van dat beeld. Het was het begin van mijn hang naar katholieke parafernalia. En Hani501 kocht het voor me. Mooi cadeau.
Een paar jaar later woonde ik aan de Twee Koningskinderenstraat, ook Bos & Lommer, een paar straten verderop. Eerst alleen, later kwam Ex daarbij. Die was uitgesproken antireligieus en zei versjes als 'Heilige Maria bid voor de kippen, dat ze niet van hun stokje wippen'. Maria paste zeg maar niet zo in ons huishouden. Toen we van daar verhuisden naar het Twiske en vriendinnen ons hielpen verhuizen vroeg ik of iemand interesse had in dat beeld, want ik wilde het niet meer. Er viel een diepe stilte, want niemand wilde het. Maar ook omdat Hani501 erbij was en ik blijkbaar vergeten was dat zij mij dat beeld gegeven had. Het was best duur geweest. Echt pijnlijk. Zij nam het toen mee naar huis. Ik putte mij uit in excuses.
Het beeld heeft sindsdien in al haar Amsterdamse etages gestaan. Toen zij naar Friesland verhuisde hield zij haar Amsterdamse woning aan, waar het beeld bleef staan. Ze heeft het me nog een paar keer aangeboden maar ondanks mijn katholieke snik (die nu weer veel minder is) wilde ik het écht niet meer. Ik heb nog overwogen of ik het in de tuin zou willen of in het tuinhuisje, maar nee.
Onlangs heeft Hani501 de Amsterdamse etage opgezegd en dus moest die leeg. Weer was ik mij vaak bewust van het Mariabeeld. En nu duikt het op in de fietstas van Ginni. Au.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten