Er komen tijdens de kerst allemaal functionarissen langs, heren in het zwart. De begrafenisondernemer, de mannen die het lichaam verzorgen, de thuiszorgmedewerker die het ziekenhuisbed komt halen, de dominee... Heel het raderwerk gaat door, ook tijdens de feestdagen. Onverwacht bevind ik mij in een volstrekt protestants-christelijk discours. Maassluis, geboortedorp van onder andere Abraham Kuyper en Maarten 't Hart. Het steigert wel in me, maar ik wil het ook wel meemaken.Vandaag overleg met de dominee. Men kan over zo'n dominee in een te wijd zwart pak dat niet goed past, wel van buitenaf denken: Wat een pukkelig jongmens, maar je kan er ook eens met een open geest mee meegaan. En het is een heel bijzonder gesprek. De dominee neemt er maar liefst twee uur de tijd voor. Wat was pa voor een mens. Noem eens wat steekwoorden die hem kenmerken. Hoe was hij als kind. Hoe is hij opgevoed? Waren er - eh - ook wel eens spanningen?
Uiteindelijk wordt alles in de protestantse mal gegoten. Zegen, groet, de preektekst, de psalmen en gezangen. Ik ken ze allemaal. Kiet was een ongelovige Thomas, zeggen ze, maar hij heeft het geloof toch niet echt losgelaten. Er is hier ook plek voor Palestrina, en voor andere eigen inbreng. Eigenlijk is het best mooi. Ik heb ook begrafenissen meegemaakt waar de familie, geheel van het geloof gevallen, nu zonder iets als voorganger zelf alles invulde. Ik houd geloof ik wel van ceremonieel en ritueel. Het geeft aandacht, houvast, saamhorigheid, betekenis.
Ma wil graag witte bloemen. Er blijkt een levendige handel in witte bloemen te bestaan. Ik zoek de naam van deze witte bloemen, ze lijken een beetje op rozen. Ik kan ze nergens vinden. Weet iemand het?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten