Eva

Uren getoerd door het eindeloze Eifellandschap. Doel: het Maria Laach-klooster, zeer beroemd, staat aan een groot leeg meer. Het meer was lichtgrijs mistig. Mooi plaatje geschoten aan het meer: vier gele boeitjes. Toch nog enig houvast in de leegte. Er zwommen wat futen omheen.

In het klooster kan men niet, alleen in de kerk, in een infocentrum en in een grote boekhandel. In het infocentrum hangt een tentoonstelling van Bruder Lukas die niet onverdienstelijk schildert en die de kerk onder alle weersomstandigheden en kleuren heeft verbeeld. Dat is heel mooi. Nu in de laten decembermiddag is het allemaal kil en koud. Er is voor elke hunkerende ziel wat wils. Bijna koop ik een replica in wit gesteente van een blote Eva die zich wellustig overgeeft aan de appel.

Om vijf uur is het alweer aardedonker in de Eifel. Twee uur lang kronkelen we langs duistere provinciale heuvelweggetjes op zoek naar ons chalet. Naar een kachel, kaarslicht, het haardvuur, en lekker eten. Plattelandsleven im Winter is werkelijk anders dan het stadse vertier.