Nu ik weer thuis ben, zijn er alleen nog maar 77 foto's en 177 herinneringen. En natuurlijk de nieuwe zelfgemaakte waxinelichtjeshouder, zeven vijlen en één tekening. Al met al toch weer een aardige oogst. De auto moet nog uitgepakt, de hutkoffer de trappen op gezeuld, en daar zie ik enorm tegen op. Morgen maar.
Het is sinterklaasavond. Nichtje sms't dat bij hen het Heerlijk Avondje is begonnen, en waar of ik blijf, maar dit jaar ben ik er helaas vanwege de Eifelreise niet bij. Dat was een mooie verhaallijn vorig jaar: de surprise. Eigenlijk was ik toen ook al volop aan het basteln, al wist ik dat toen nog niet. Het zal wel bij de wintergeneugten horen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten