'Midden in de roos'

Er treedt dezer dagen hier te lande een Amerikaanse folkzangeres op: Ana Egge. Vanavond in Lage Vuursche, morgenavond in Tiengemeten (een Zuidhollands of Zeeuws eiland, daar wil ik af zijn), zondag in café De Amer te Amen, en a.s. woensdag in Paradiso. Maar dan zit ik in Frankfurt. Zal ik even naar Lage Vuursche rijden?

Recensie in 8Weekly: 'Ana Egge schiet met Bad Blood net zo onverwacht en hard in de roos als Lucinda Williams destijds met Car Wheels On A Gravel Road. Het is het zesde album van Ana Egge die in 1997 sterk debuteerde met River Under The Road. Met haar vorige cd Road To My Love trok ze de aandacht van liefhebbers van country-folk en Americana. Op haar nieuwe album maakt ze een artistieke sprong voorwaarts. De  vergelijking met Car Wheels On A Gravel Road, is op zijn plaats.

Bad Blood is niet lichtvoetig is. Het thema: de geestelijke ziektes van familieleden van Egge. Het titelnummer beschrijft de onmogelijke keuze tussen familie en gerechtigheid. Haat en liefde wisselen elkaar af en de strijd is voelbaar. Van 'slecht bloed' is ook sprake in het openingslied 'Driving With No Hands' dat handelt over een nachtmerrie waaruit het moeilijk ontwaken is.

Egge bespeelt een akoestische gitaar die ze zelf ooit bouwde. Het mooiste instrument blijft haar warme, donkere en intrigerende stem. Ana Egge toont zich op Bad Blood een goed songsmid. Collega Allison Moorer is in vier nummers te horen op orgel en als zanger. Hopelijk levert Bad Blood niets dan goeds op voor Ana Egge, die dezelfde omarming verdient als Lucinda Williams. Met Bad Blood schiet ze midden in de roos.