Het idee was dat we vandaag een sloep gingen huren in Monnikendam. En toen werd het een fluisterboot in De Rijp, Groot Schermer, Broek in Waterland of Holysloot. Maar met dit onwaarschijnlijke oktoberweer zijn alle boten al lang vergeven. Ik vind het niet zo erg. Ik blijf net zo lief thuis. Beetje lezen, beetje klooien.
Bobby vindt al snel een nieuwe invulling: mijn teak tuintafeltje dat door de jaren heen vrijwel vergaan is opkalefateren. Vorig jaar is er iemand op gaan zitten. Hij is al weken bezig met opschuren. Onvoorstelbaar toegewijd. Ik zou zeggen: weg ermee en een nieuwe halen. Maar hij vergelijkt het met mijn hobby mandala's kleuren: alleen maar heel precies doen wat je doet. Daar wordt een mens gelukkig van.
We gaan naar de Praxis voor de juiste kleur Buitenbeits. Ik kies voor Diep Mahonie. Maar ik kijk toch met enig wantrouwen toe. Wordt Het Wel Mooi? Ben ik als ik het toch niet mooi vind niet een ondankbare hond?
Ik ben wat onzeker over die beitsen geworden. Mijn grenen kunstboekenkastje heeft hij laatst met een 'transparante' rode beits gedaan, en ik was wel heel Dankbaar, maar het was wel heel anders dan ik mij had voorgesteld. Gewoon hartstikke helrood. Dus hoe Dankbaar ook, het moet wel óver.
Nu is er nog het kastje naast de piano, voor de pianoboeken, zelf geknutseld van twee voormalige houten boxen die als nachtkastjes dienst deden. Nu twijfel ik of ik die Diep Mahonie wil of rood. En dat is ook de vraag voor het houten keukentrapje van Ikea. Maar zéker niet dat 'transparante' rood. Nu heb ik een pot Karmijnrode Buitenbeits gekocht. Daar moet het kunstboekenkastje eigenlijk ook mee over. Bobby vindt het echter doodzonde.
Het plan is om het pianoboekenkastje eerst Diep Mahonie te doen, maar als ik het al met al toch braaf danwel saai vind, mag het daarna toch eventueel Karmijnrood.Op de foto: links transparant Rood, rechts Diep Mahonie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten