O Adonai

De Meditatie op Solder is weer heel mooi. Thom, die heer die de meditatie leidt, is een soort schoolmeester die niets liever doet dan al zijn kennis der dingen overdragen. Zo zitten we op meditatiebankjes en niet op kussentjes, want van die kussentjes krijg je volgens hem aambeien. Al die boeddhistische monniken die uren op die kussentjes zitten hebben aambeien, zegt-ie (O Reenske!).

De bankjes zijn bedacht door de heilige Theresa van Avila, doceert hij. Op het bankje zit je met je knieën zo wijd mogelijk, je bent 'als in een piramide' en hij sleept er een driehoekig bord met touwtjes bij, zodat wij zien wat een piramde is. Een deelneemster weet haar knieën zo wijd te doen dat hij haar daar weer voor waarschuwt. Dat is niet nodig, zegt zij, dat ben ik zo gewend.

Er zijn een paar nieuwe deelneemsters, ik ben zo mijn tweede keer al een beetje een geroutineerde ouwe rot. We doen een oefening dat we een boom zijn, je moet je voeten in de grond zetten als wortels en voelen hoe je in de aarde wortelt, het water uit de aarde in je trekken, dan je handen strekken naar de hemel en het licht vanen... Na afloop vraagt hij aan iedereen: Wat was je voor een boom? De meeste deelnemers weten geen boom. Vorige keer antwoordde ik 'Eik' en nu 'Kastanje. O! licht hij dankbaar op, net als je háár. Enfin.

Dan doen we nog een oefening met de stem en zingen we de klanten 'O', 'A', 'Do' en 'Nai', en tesamen vormen die klanten de aanroep 'O Adonai'. Dat is het Hebreeuwse woord voor God, vertelt hij. Het is ook een bekende antifoon. Én het zijn de vier klanken voor een Japanse zelfmassage, waarmee men zijn/haar ingewanden lekker masseert. Ik kan er niet veel over vinden, het woord komt voor op reiki-sites.

Kortom, het is een bijzonder fijne en leerzame meditatie.