Jaren geleden kwam ik via een Introductiecursus Mediteren in de wondere wereld van de 'dynamische' Bhagwan/Osho-meditaties terecht. Zes avonden deed ik cirkelen, draaien, klapwieken, stampen, kreunen, loeien, lachen en wat al niet om daarna tot stilte te komen. Beetje raar was dat. Ik hield vol, maar het was niet helemaal mijn ding, zeg maar.
Enige weken geleden zie ik in de H. Nicolaaskerk bij het CS een foldertje Mediteren op Solder, op maandagavond eens in de veertien dagen. Daar geef ik me voor op. Het is in de pastorie naast de kerk. De meditatie wordt geleid door Thom Breukel, die een boek geschreven heeft over stilteplekken in Nederland en die cursussen iconen schilderen geeft. Dat moet een man naar mijn hart zijn.
Christelijk Mediteren doe je sámen, beweert Thom, tijdens het kopje thee vooraf. Dit in tegenstelling tot boeddhistisch mediteren dat je volgens hem alleen doet. Dat is niet helemaal waar, pruttel ik. Inderdaad, geeft hij toe. Maar goed, ik kom ook voor het sámen mediteren en deze meditatie wordt gedaan rond de prachtige icoon van Roebjlov, die ik een keer in de Nicolaaskerk zag hangen, fotografeerde en natekende. Die hangt er precies één keer per jaar, zegt Thom, met Pasen. En of ik interesse had in de cursus iconen schilderen op dinsdag.
Er doen vanavond vier dames mee en twee heren. Dat is relatief veel. Vorig jaar waren ze steeds met zijn drieën. Ik vind het er prettig en fijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten