De diëtiste vindt het erg grappig dat ik in mijn hoofd van haar een strenge straffende moeder maak. Mijn kwellende vraagstuk hoe mijn groenterijke eenpansgerechten in de leefregels passen... Ze voldoen wel aan de criteria koolhydraten/eiwitten, maar passen door de hoeveelheid groente miet op één bord... Wat is nou belangrijker: dat ene bord of die grammen?
Ze moet er een tijdje over nadenken, maar dan vindt ze: als mijn borden uit zoveel groenten bestaan mag ik ook wel twee borden.
Voorts is ze van mening dat ik te streng ben voor mijzelf. Ze is helemaal niet straffend, ik doe het allemaal héél goed. En al was de oogst maar een halve kilo in een week, dat is toch maar mooi twee kilo in een maand. En of de volgende afspraak over twee weken zullen doen? 'Néé', zeg ik, 'één week! Ik doe het allemaal alleen maar voor jou! Volgende week wéér!' Dat mag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten