De huisarts is er toch niet helemaal zeker over en verwijst me naar de afdeling neurologie van het OLVG. En zo zit ik ineens bij de neuroloog, de professor zelf.
Hij vindt t maar een wonderlijk verhaal. Volgens hem is het wél allemaal de gordelroos (GR) geweest, met die zwervende pijnen in nek, schouders, arm en hand. Het zou wel héél toevallig als op precies dezelfde dag èn GR èn Lyme de kop opsteken. Bij GR horen volgens hem wel degelijk zulke rare heftige pijnen. Dat GR alleen pijn doet op die rode plekken, zoals de huisarts beweerde noemt hij pertinent onwaar. Ja ja, de medische stand.
Wel vindt hij het heel bijzonder dat de huisarts het bloed op borrelia heeft laten testen. En is het toeval dat ik blijkbaar ooit een tekenbeet heb gehad. Dat de pijn gedurende de antibiotica kuur is verdwenen, dat zou volgens hem ook zónder die antibiotica gebeurd zijn. GR geneest gewoon, zij het langzaam - het kan volgens hem wel een jaar duren.
Hij doet eenvoudige testjes met mijn ogen, schijnt met fel lichtje in mijn pupillen en met een hamertje test hij mijn reflexen. Ellebogen, knieën. Hij aait met en stokje over mijn hand en mijn voetzolen. Hihi. Alles is goed en ik ben geslaagd. Iets neurologisch is er niet met mij aan de hand,
Hij vindt t maar een wonderlijk verhaal. Volgens hem is het wél allemaal de gordelroos (GR) geweest, met die zwervende pijnen in nek, schouders, arm en hand. Het zou wel héél toevallig als op precies dezelfde dag èn GR èn Lyme de kop opsteken. Bij GR horen volgens hem wel degelijk zulke rare heftige pijnen. Dat GR alleen pijn doet op die rode plekken, zoals de huisarts beweerde noemt hij pertinent onwaar. Ja ja, de medische stand.
Wel vindt hij het heel bijzonder dat de huisarts het bloed op borrelia heeft laten testen. En is het toeval dat ik blijkbaar ooit een tekenbeet heb gehad. Dat de pijn gedurende de antibiotica kuur is verdwenen, dat zou volgens hem ook zónder die antibiotica gebeurd zijn. GR geneest gewoon, zij het langzaam - het kan volgens hem wel een jaar duren.
Hij doet eenvoudige testjes met mijn ogen, schijnt met fel lichtje in mijn pupillen en met een hamertje test hij mijn reflexen. Ellebogen, knieën. Hij aait met en stokje over mijn hand en mijn voetzolen. Hihi. Alles is goed en ik ben geslaagd. Iets neurologisch is er niet met mij aan de hand,
Hoogstwaarschijnlijk géén lyme, is zijn conclusie. Toch wil hij over een paar weken een lumbaalpunctie doen (Hú!) om uit te sluiten dat er nog resten van de bacterie in het ruggenmerg of hersenvocht zouden zitten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten